La Verderol

Depressieve stoornissen zowel unipolair als bipolair worden beiden beïnvloed door de seizoenen tijdens welke de depressieve symptomen verergeren. De unipolaire depressie wordt ook wel de gewone depressie genoemd. Depressies kunnen worden onderscheiden in twee soorten. De endogene depressie is de depressie van het melancholische type. Ze treedt hoofdzakelijk op als gevolg van biologische oorzaken zoals een tekort aan neurotransmitters in de hersenen. Bij de endogene depressie zijn externe factoren, psychosociale stress en of triggers afwezig. Wel zijn er aanwijzingen dat de persoonlijke kwetsbaarheid voor ziekte en of depressie meespeelt; bijvoorbeeld wanneer er een voorgeschiedenis is van trauma en psychosociale stress.  Bij een exogene depressie oftewel de psychogene depressie genoemd is duidelijk sprake van een verlies, psychosociale stress of een emotionele schok die is voorafgegaan aan het ontstaan van de depressie. Benamingen als reactief, situationeel en of neurotisch worden vake

Uit onderzoek is bekend dat het belang van de hulp die mensen krijgen van hun familie, vrienden, buren tijdens een stressvolle gebeurtenis er voor zorgt dat de gebeurtenis als minder negatief en belastend wordt ervaren en de kans op ziekte aanzienlijk wordt verminderd. Sociale steun speelt een belangrijke rol bij de individuele gezondheid. Het verkleint de kans op ziekte, versnelt het herstel en zelfs de kans op overlijden neemt af als het om een ernstige ziekte gaat.  Sociale steun kan worden begrepen door structuur en functie. De structuur is het netwerk van mensen dat het individu heeft; omvang, soort netwerk, frequentie van het contact en fysieke nabijheid van de relaties. Om het soort steun te meten, worden coëfficiënten gebruikt zoals: burgerlijke staat, aantal vrienden, aard van de relaties: intiem vs. oppervlakkig, sportclubs, verenigingen of een parochie. James S. House een Amerikaanse sociaal psycholoog publiceerde in 1981 een belangrijk onderzoek onder de titel ´Work, stress

Comiendo la cabeza of te wel ´je hoofd opeten´ is Spaans voor piekeren en tobben. Tobben zegt iets over iemands persoonlijkheid; iemand is een tobber. Terwijl piekeren juist iets is dat veel mensen overkomt in moeilijke tijden en los staat van hun persoonlijkheid. Natuurlijk zijn er mensen die nooit piekeren en mensen die vaak piekeren. In het Duits heet piekeren grüblen, kauen of knobeln. De vertaling zegt al genoeg; uitknobbelen en herkauwen. Het Engelse woord voor piekeren is to worry. Piekeren komt van het Maleis Indonesische pikir wat is afgeleid van het Arabische woord voor denken. Maar piekeren is zeker niet hetzelfde als denken. Piekeren is het onafgebroken repeteren van dezelfde gedachten zonder dat er een eind aan komt. Denken leidt tenminste tot een oplossing, een heroverweging of een actie en piekeren leidt tot niets. Piekeren lijkt misschien het meest op een vorm van voorbereidend denken, maar feitelijk leidt piekeren alleen maar tot machteloosheid en uitputting.  Piekeren

Met het gebruik van het diagnostisch classificatiesysteem DSM-V kan een patiënt worden gediagnosticeerd met meerdere aandoeningen. Dit betekent dat een depressieve patiënt gelijktijdig de diagnose angststoornis, vermijdende persoonlijkheidsstoornis of sociale fobie kan krijgen. Het komt voor dat een patiënt tal van diagnoses krijgt die een effectieve behandeling in de weg staan. Of dat het volgen van meerdere behandelingen gewoon niet haalbaar is. Bij het classificeren wordt nog steeds gedacht vanuit de klachten die specifiek zijn voor de stoornis, in plaats van de klachten te zien als gemeenschappelijke elementen die gelijktijdig in verschillende stoornissen kunnen voorkomen.  Een goed voorbeeld is negatieve affectiviteit dat voorkomt bij o.a. de bipolaire stoornis, eetstoornis of depressie en angststoornis. De negatieve houding van ongenoegen en woede werd door David Barlow en andere Amerikaanse onderzoekers gezien als een structuur die is gebaseerd op een psychologische kwetsbaarhei

Perioden van crisis markeren een onzekere tijd die wordt gekenmerkt door conflict en verwarring. In zo’n emotioneel belastende periode zal er een beslissing genomen moeten worden die de toekomst zal bepalen. In de regel kiest men er liever voor alles bij het oude te laten, zelfs wanneer de oude situatie niet ideaal is. Men heeft ermee leren leven en is eraan gehecht. Veranderingen kunnen altijd rekenen op weerstand want met een verandering verdwijnt namelijk ook wat goed en positief was. Weerstand in de psychologie betekent het proces waarin de patiënt het verloop van de therapie hindert en of belemmert. Het werd voor het eerst beschreven door Freud. Freud zag weerstand juist als een van de belangrijkste aspecten van de psychoanalyse om nieuwe kwaliteiten te ontdekken w ant de meeste mensen gebruiken die niet in alle situaties . Weerstand is vaak een smoes om iets niet te hoeven doen of iets uit de weg te gaan. In de dagelijkse omgang wordt weerstand negatief beoordeeld want het w

Door de gezondheidscrisis is eenzaamheid een nog belangrijker thema geworden in de samenleving. Uit een onderzoek van de Universiteit Maastricht dat begin deze maand werd gepubliceerd in het International Journal of Public Health blijkt dat 1 op de 10 Nederlanders zich ernstig of zeer ernstig eenzaam voelt en maar liefst 4 op de 10 Nederlanders ervaart enige mate van eenzaamheid. Zorgprofessionals zijn bezorgd over deze situatie want de conclusie van het onderzoek is dat mensen die zich eenzaam voelen zo´n 30% meer kosten in de geestelijke gezondheidzorg maken. Deze kosten blijken ook hoger bij jongeren in de leeftijd tussen 19 en 40 jaar dan bij ouderen. Omgerekend naar de totale bevolking gaat het om bijna 350 miljoen euro per jaar aan kosten. Het onderzoek laat zien dat eenzaamheid een sociaal maatschappelijk probleem is en ook een financieel economisch probleem.  Volgens ander onderzoek gebruikt ongeveer 40% van de wereldbevolking sociale media en wel gemiddeld zo´n twee uur per da

De aangename sensaties van alcohol en drugs zijn feitelijk kortstondig en gaan snel voorbij. Door alcohol te drinken of drugs te gebruiken ervaart de gebruiker fysieke en psychische veranderingen onder andere in de waarneming, denken en gedrag. De symptomen van middelenmisbruik gaan helaas een stap verder dan het eenvoudig en voor het plezier consumeren. Alcoholmisbruik kenmerkt zich door onaangepast gedrag, onvast lopen, huilen en onsamenhangende spraak. Overmatig sigaretten roken veroorzaakt vaak diarree, braken en vermindert de eetlust. Het roken van cannabis leidt tot gebrekkige motoriek en kan een staat van euforie zowel als angst veroorzaken. Regelmatig gebruik van cocaïne voert tot agitatie, agressie en impulsiviteit; dan lijkt het alsof de gebruiker manisch is; hallucinaties kunnen daar deel van zijn. Ook andere harddrugs zoals speed, XTC en GHB kunnen plotselinge gedragsveranderingen veroorzaken evenals euforie, depressiviteit, slaperigheid en geheugenstoornis. Er is sprak