La Verderol

In het leven is een ziekenhuisopname voor iedereen een stressvolle gebeurtenis. De meeste patiënten voelen zich angstig en depressief als gevolg van hun ziekte en kunnen hun sociale verplichtingen niet nakomen hoe graag ze dat zouden willen.  B.L. Franklin bestudeerde angst bij patiënten. Het doel van Franklin was om de relatie vast te stellen tussen de kwaliteit van de zorg die door het medische team wordt geboden en de hoeveelheid informatie die op het moment van opname aan patiënten werd gegeven. De meer angstige en depressieve patiënten waren doorgaans kritischer en meer pessimistisch. De belangrijkste oorzaken van angst waren: in 32% van de gevallen het niet weten wat te verwachten en in 31% de bezorgdheid over de chirurgische ingreep. Het werk van Professor Dame Jenifer Wilson-Barnett, de Engelse verpleegster, is van groot belang geweest voor de hele ontwikkeling van het verpleegkundig beroep in het algemeen en de psychosociale relatie met patiënten. Samen met Ann Carrigy deed

Sommige mensen verliezen de controle bij de minste tegenslag, terwijl anderen zelfs als ze iets ernstigs hebben meegemaakt niet eens de controle verliezen. Waardoor komt het nou dat de een zijn leven soepel weet te managen en er veel plezier aan beleeft terwijl een ander snel verongelijkt is en bij de minste tegenslag in paniek raakt. De reden is niet dat het leven voor de een gelukkiger is uitgepakt dan voor de ander. De gedachte dat er altijd nog mensen zijn in de wereld die slechter af zijn is wat mij betreft een nutteloze gedachte. Niet alleen is het niet terecht om zo te denken want iedereen heeft er recht op eigen wensen en verlangens te realiseren maar naar mijn idee is het ook misplaatste en leugenachtige goedheid want mensen denken voornamelijk en alleen aan hun eigen welzijn en niet aan die van een ander. De vraag zou zijn: heb je een bepaald beeld van jezelf, kun je omschrijven wat voor persoon je bent als man of vrouw met je leeftijd, je geschiedenis in deze levensfase? H

Jarenlang werd door de medische wereld aan depressie bij kinderen weinig aandacht besteed. De meeste artsen dachten dat een kind niet depressief kan zijn omdat het vrij van verplichtingen is. Een kind heeft alleen de verplichting om naar school te gaan, te leren en te spelen met zijn vrienden. Normaliter ontbreekt er niets in zijn wereld. Historisch gezien was depressie bij kinderen ook een controversieel idee. Door de boeken van Cytryn en McKnew uit de jaren negentig; “Growing up Sad” en “Why isn´t Johnny crying?”; waarin de theorie van depressie werd beschreven, kreeg de aandoening meer aandacht en herkenning. De hypothese van Cytryn en McKnew was dat ´gemaskeerde´ depressie de meest voorkomende manier is om depressie bij kinderen te presenteren. Een prikkelbare, dysfore stemming past namelijk heel goed bij typisch gedrag in de kindertijd en adolescentie en valt daarom niet op. Leerproblemen op school, hyperactiviteit, asociaal, angstig gedrag en anorexia nervosa vormen de basis van