Coronacrisis

Het woord crisis komt uit het Grieks en betekent scheiden en beslissen. Bij een crisis gaat het dikwijls om een noodsituatie. Alles is ontregeld en niets functioneert zoals het hoort. Het is een tijd die wordt gekenmerkt door verwarring en conflict waarbij er ondanks de emotionele belasting en onzekerheid beslissingen moeten worden genomen over de toekomst. Terwijl het Coronavirus elke dag duizenden nieuwe doden telt, grijpen technologiebedrijven zoals Google, Apple, Alibaba en Amazon de kans om hun economische macht uit te breiden. In korte tijd is het huis veranderd in een online werk-, school-, sport- en uitgaanscentrum. Waarbij zelfs de vrijdagmiddag-Zoom-borrel niet ontbreekt. E-health programma’s, stappentellers, healthtrackers en domotica hebben dankzij het besmettelijke coronavirus hun plaats in het dagelijks leven gezekerd. De slimme systemen roepen zelfs de dokter op wanneer de nood aan de man is. 

Uit een onderzoek van het Trimbos Instituut naar de geestelijke gezondheid onder de Nederlanders tijdens de Coronacrisis gaf een derde van de ondervraagden aan meer last te hebben van depressieve gevoelens, slaapproblemen en angst. Bijna 40% van de ondervraagden ervaart meer stress sinds de crisis, vanwege zorgen over het werk en eventuele financiële gevolgen. Van de groep mensen die meer stress ervaart, heeft 60% last van angstklachten en depressie. Ook heeft de helft meer slaapproblemen en heeft een op de tien gedachten aan de dood. Ongeveer 13% van de ondervraagden heeft angst voor het coronavirus zelf. 

Volgens een recent onderzoek van de Open Universiteit van Catalonië loopt 46% van de Spaanse bevolking het risico een psychologisch probleem te ontwikkelen als gevolg van de pandemie. Het onderzoek toonde verder aan dat gezondheid en economie nauw met elkaar verbonden zijn en dat de effecten van stress door het coronavirus op de geestelijke gezondheid zichtbaar worden. Het is een verklaarbaar en logisch verschijnsel want tijdens de quarantaine vertraagde het dagelijks leven waardoor er meer tijd was voor reflectie, zodat gevoelens aan de oppervlakte konden komen die normaliter niet direct worden opgemerkt. Het coronavirus deed ons nadenken over relaties en onderlinge afhankelijkheid en ook werden we bewust van aanraking. Bij het doen van de boodschappen werd geen enkel product blindelings opgepakt door het gevaar van een mogelijke besmetting. Feitelijk dus heel antikapitalistisch. 

De technologie van private organisaties zoals Google en Apple zal vast een onderdeel gaan vormen van nieuwe ontwikkelingen in de gezondheidzorg en heus verder strekken dan beeldbellen met de psycholoog. De vraag is: zal die technologie onderhevig zijn aan democratische principes en publiek toezicht, of zal ze klakkeloos worden overgenomen zonder kritische bevraging? Als internet essentieel is voor de gezondheidzorg waarom wordt het dan niet wereldwijd uitgerold zoals een nutsbedrijf. Zo eenvoudig is het niet. Onlangs werd nog pijnlijk duidelijk dat Apple geen achterstallige belasting hoeft te betalen en net daarvoor was de Spaanse kandidaat voor het voorzitterschap van de Eurogroep nog weggestemd terwijl zij juist een lobby voert voor de Google-Tax. De gezondheidzorg vraagt dus om een structurele aanpak, alleen heeft daar geen enkel land interesse in, ook Nederland niet, want bij een haperende IC capaciteit werd Booking.com gered voor een bedrag van 64 miljoen. Lifestyleonderwijs en psychoeducatie zijn nodig om de overheid te bedienen zodat zo min mogelijk mensen ziek worden.

Hallo Weekblad 22 juli 2029 Bron: Naomi Klein El Diario 13 juli 2020; Trimbos Instituut