#Metoo
#Metoo is een recente campagne waarin duizenden
vrouwen seksuele intimidatie en misbruik aan de kaak stellen. Na een golf van
beschuldigingen van actrices moest filmproducent Harvey Weinstein het veld
ruimen en is zelfs Kevin Spacey niet meer welkom om deel te nemen aan een
congres voor ondernemers in Rotterdam. Het lijkt een epidemie. Eerder zwegen de
vrouwen en hielden de intimidaties geheim. Nu komt het aan het licht. Seksuele intimidatie is iets dat vrouwen blijven
ondergaan door mannen die denken dat ze superieur zijn. Een recent voorbeeld in
Andalusië waar ondernemer Manuel Muñoz tijdens een
bijeenkomst simuleerde politica Teresa Rodríguez op de mond te kussen. Muñoz
vond het een grap en Rodríguez diende onmiddellijk een klacht in bij de
politie. Behalve een zakelijke relatie was er geen enkele andere tussen beiden.
Jammer genoeg is Rodríguez een uitzondering, want de meeste vrouwen zwijgen.
Terwijl die zwijgzaamheid louter door schaamte is te verantwoorden. Op
de golf van de Weinstein-zaak vaart ook de Sevilliaanse psychiater dr.
Francisco Javier Criado die onlangs voor de rechter moest verschijnen en
beschuldigd werd van seksuele intimidaties en misbruik tijdens de behandeling.
De aanklacht betreft een geval van seksuele intimidatie tegen een van zijn
cliënten in 2015. De psychiater is een gekende arts in Sevilla met
hoofdzakelijk clientèle uit de highsociety van Andalusië. De klacht tegen hem
is voor justitiële begrippen een triomf maar voor de slachtoffers, desondanks
niet. Deze aanklacht is namelijk de minst erge van allemaal; eerder werden
zwaardere afgewezen. Tot nu is er geen enkel Spaans Tuchtcollege geweest die de
dokter heeft veroordeeld voor seksueel misbruik, intimidaties en masturbaties
tijdens consulten met intrekking van zijn licenties. Hoe vaak de beroepscode in de geestelijke
gezondheidszorg wordt geschonden is moeilijk te zeggen vanwege het gebrek aan
cijfers. De Nederlandse Vereniging voor Psychotherapie alsook het Nederlands
Instituut van Psychologen stellen dat seksuele toenadering of het beantwoorden
daarvan in een behandeling ontoelaatbaar is plus dat de behandelaar nooit tot
de privésfeer van de cliënt mag doordringen dan in het kader van de behandeling
strikt noodzakelijk is. De relatie tussen een behandelaar en cliënt is
ingewikkeld. De cliënt is vaak getraumatiseerd of seksueel misbruikt.
Intimiteit komt in de behandeling geregeld aan de orde en dat kan verwarrend
zijn voor de cliënt. Onbedoeld kan de cliënt proberen de behandelaar te
verleiden terwijl het doel van de behandelaar is de cliënt juist meer autonoom
te maken en niet nog meer afhankelijk. Een cliënt kan nooit in de privésfeer
van de behandelaar komen. Simpelweg omdat er nooit of te nimmer sprake kan zijn
van een gelijkwaardige relatie. De behandelaar weet bijna alles van de cliënt
en omgekeerd is dat niet het geval. Er zijn voorbeelden bekend van behandelaars
die een seksuele relatie aangingen met hun cliënt omdat ze daarmee wilden
bewijzen dat zij anders waren dan degene die haar/hem hadden misbruikt. Aandacht vragen voor seksuele intimidatie is
noodzakelijk. Maar melding daarvan maken blijft voor vrouwen niet ongestraft.
Rapporteren, openlijk uiten of een aanklacht indienen is niet vrijblijvend want
houdt in dat het moeilijker wordt om werk te vinden of de vrouw wordt betiteld
als conflictief, een hoer of gek en meestal jaren na dato roept zo´n
gerechtvaardigde klacht nog negatieve reacties op. Terwijl alleen
grensoverschrijdend gedrag aan de kaak werd gesteld. Hallo Weekblad 16 november 2017. Bron: El Confidencial 30-10-2017; Diario Público
6 november 2017