Posttraumatische-stressstoornis

In de nieuwe DSM-5 (handboek voor diagnostische criteria) is posttraumatische-stressstoornis opgenomen in het hoofdstuk psychotrauma- en stressor-gerelateerde stoornissen. De trigger van een posttraumatische-stressstoornis is de blootstelling aan een feitelijke of dreigende dood, ernstige verwonding of seksueel geweld. De betrokkene kan deze gebeurtenis zelf ervaren of er direct getuige van zijn; of verneemt dat een naaste dit is overkomen. Herhaaldelijk worden blootgesteld aan akelige dingen die met zo´n gebeurtenis te maken hebben, kunnen ook een posttraumatische-stressstoornis veroorzaken. Denk daarbij aan politieagenten, ambulancepersoneel en brandweerlieden. Dergelijke situaties doen zich geheel onverwachts voor zodat de betrokkene zich op geen enkele manier kan voorbereiden of verdedigen. Het is een kwestie van leven of dood. De betrokkene moet gereageerd hebben met heftige angst en zich volkomen hulpeloos en machteloos hebben gevoeld. Hier geef ik u een voorbeeld van zo´n casus. De laatste tijd heeft de heer Jansen vaker last van nachtmerries en ervaart dat hij overal op let. In deze dromen wordt hij achtervolgd door honden die hun tanden laten zien en hem willen aanvallen; of soms door een groep motorrijders die hem willen overrijden. Deze nachtmerries zijn ongeveer een jaar geleden voor het eerst ontstaan, nadat hij werd overvallen bij de pinautomaat. ’s Avonds was hij er nog uit gegaan om te pinnen. De volgende dag zou hij met zijn gezin op vakantie gaan en al doende de laatste dingen regelend had hij eraan gedacht dit nog te doen. Terwijl hij pinde werd hij in zijn rug bedreigd met een hard voorwerp. Het voelde aan als een pistool en er volgde een worsteling waarbij de heer Jansen bewusteloos op straat achterbleef. Een politieagent maakte hem wakker. Naast de nachtmerries heeft hij de laatste tijd vaker geen zin om naar buiten te gaan. Hij blijft liever thuis. Hij is erg prikkelbaar en kan om vrijwel niets ineens kwaad worden. Het lijkt dan alsof hij zichzelf niet meer is. Voor de andere gezinsleden is het een moeilijke situatie want steeds vaker houden zij zich in om ruzies te vermijden. PTSS veroorzaakt grote lijdensdruk en beperkingen in het sociale leven van de persoon die dan minder goed in staat is om optimaal te functioneren. Tegenwoordig wordt er juist gelet op de gedragsmatige symptomen om de stoornis vast te stellen; herbeleving, vermijding; negatieve overtuigingen en stemming; en de activatie van het centrale en autonome zenuwstelsel (arousal). Herbeleving zijn flashbacks en psychisch lijden. Vermijding is het uit de weg gaan van dingen die aan de gebeurtenis doen herinneren. Negatieve gedachten leiden geregeld tot dwingende ideeën van zelfbeschuldiging of obsessieve gedachten dat de ander schuldig was. Arousal komt tot uiting in roekeloos gedrag, slaapproblemen en overmatige alertheid. Al deze symptomen zijn niet het gevolg van een lichamelijke aandoening, drugs- of alcoholgebruik of medicijnen. Als we denken aan de vele Syrische vluchtelingen die dagelijks Europa binnenkomen en hun eigen land onder zeer moeilijke omstandigheden hebben verlaten; kunnen we met grote zorg de problemen van deze groep tegemoetzien. Niet alleen voor wat betreft de vluchtelingen, maar ook de soldaten, artsen en hulpverleners. Hallo Weekblad 23 maart 2017; Bron: DSM-5 Whitepaper Posttraumatische-stressstoornis