Zorgen en verzorgd worden

De OPD-2, waarover u hieronder kon lezen, onderscheidt zeven psychodynamische conflicten. Een psychodynamisch conflict is een innerlijk conflict van twee opponenten. De twee opponenten in het zorgconflict verwijzen naar de basisbehoefte om bescherming en zorg te geven en ontvangen en zichzelf hiervan te verzekeren; in tegenstelling tot de wens geheel zelfvoorzienend te zijn, dus geen bescherming en zorg nodig te hebben. Mensen met een zorgconflict zijn te onderscheiden in twee typen. Het ene type is afhankelijk en veeleisend. Het basismotief is de angst de ander te verliezen; zij doen er dan ook alles aan om dit te voorkomen door manipulaties. Het andere type is altruïstisch en hun motief is louter goed doen en zichzelf wegcijferen om te voorkomen dat ze worden verlaten. Mensen met een zorgconflict zijn het meest gevoelig een depressie te ontwikkelen.

Mevrouw A. 46 jaar, getrouwd en een kind, meldt zich aan met buikklachten. Sinds een jaar heeft zij vaker diaree. Er zijn problemen in het huwelijk. Haar man heeft haar bedrogen met een andere vrouw en toen zij daarover een opmerking maakte schold hij haar uit en dreigde haar kapot te maken. Later kwam ze erachter dat hij met meerdere vrouwen was geweest. Desondanks bleef ze doorgaan met het huishouden en haar werk zoals ze dat altijd al deed. In eerste instantie vond ze het moeilijk om toe te geven dat haar man een rokkenjager is. Terwijl ze toch enorm leed onder zijn ontrouw en scheldpartijen. Ze voelde zich klein en machteloos en kon zich niet verweren. Ze deed dan alsof ze het niet hoorde, alsof het haar niks deed. Na een tijdje werden de scheldpartijen heftiger en ging haar man zelfs met dingen gooien; een krant, een pantoffel, een sleutelbos. Hierdoor vond mevrouw A. dat het niet helemaal meer haar schuld was. Om zichzelf te verwennen nam ze geld op van de gezamenlijke rekening voor een weekendje wellness in een luxe centrum in de buurt, wat haar man nog razender maakte. Mevrouw A. ontwikkelde een depressie. Toch bleef ze vol van zelfvertrouwen en deed geforceerd open. Zelfs in het consult wilde mevrouw A. nog steeds alles goed doen en werd alle hulp weggewuifd. Zij interpreteerde de hulp als bewijs dat ze niks goed deed in het huwelijk. Het gevolg was dat mevrouw alsmaar verdrietiger werd en na enige tijd de scheidingsprocedure niettemin werd ingezet. Haar man kwam uit Zuid-Europa, had dezelfde leeftijd en was een succesvolle zakenman. Behalve dat mevrouw A. voor hem en hun zoon zorgde, was ze ook verantwoordelijk voor de financiële administratie van zijn bedrijf. Ze hadden elkaar tijdens hun studie ontmoet. Vanaf het begin was mevrouw A. degene geweest die overal voor had gezorgd. Ze had gewerkt om zijn studie te betalen en zich aangepast om het huwelijk te doen slagen. Hij had haar steeds uitgelokt om meer en meer te doen. De opvoeding van hun zoon had ze grotendeels op zich genomen; hij had nooit echt naar hem omgezien. De opvoeding was zijn zorg niet. Voor mevrouw A. was haar altruïstische en zorgende houding, de manier geweest om zich ervan te verzekeren dat haar man haar niet zou verlaten.

Bron: OPD-2 - Gepubliceerd in Hallo Weekblad 27 december 2013