Suïcide
Sinds het begin van de crisis wordt Spanje geregeld
opgeschrikt door gevallen van zelfmoord vanwege de gedwongen ‘deshauscios’.
Afgelopen week pleegde een bejaard echtpaar op Mallorca zelfmoord omdat zij de
hypotheeklasten niet meer konden voldoen. Op diezelfde dag pleegde een
55-jarige man met een aanzienlijke huurschuld zelfmoord in het centrum van Alicante. Ook Nederland is onlangs opgeschrikt door een
aantal zelfmoorden van adolescenten zoals: Anass Aouragh, Jessica Laney en Tim
Ribberink. Hun motief was dat zij zich niet meer opgewassen voelden tegen de
pesterijen van hun leeftijdgenoten. Spanje kent in vergelijking met Nederland, een
lager zelfmoordcijfer. Het meest recente cijfer is van 2009 waarin Spanje per
100.000 inwoners gemiddeld 6,3 zelfmoorden telt en in Nederland 9,2. Zelfmoord is een actieve levensbeëindiging
met de dood als gevolg. Mensen komen tot een dergelijke beslissing wanneer het
leven voor hun totaal uitzichtloos is geworden. Een belangrijke oorzaak bij het
plegen van zelfmoord is een depressie. Zo´n 60 tot 70% van de mensen met een
depressie geven te kennen zelfmoordgedachten te hebben. Voordat iemand in een crisissituatie terecht
komt en tot zelfmoord overgaat, zijn er over een langere periode al diverse situaties
geweest die voor de persoon te belastend waren. Iedere keer weer kreeg hij te
maken met nieuwe spanning die het gezonde ‘copinggedrag’ onder druk zette. Echter
wanneer de spanning te veel wordt en het ‘copinggedrag’ onvoldoende rust krijgt
om te herstellen; dus om de spanning te pareren, kan uiteindelijk de spanning
zo hoog opgelopen dat deze zich uit in allerlei lichamelijke problemen. Zoals
blokkades in het waarnemingsvermogen; horen en zien kan vertekend zijn wat de beleving
van de werkelijkheid verstoort. De persoon ziet of hoort dingen die anderen in
zijn omgeving niet ervaren. De realiteit van het hier en nu wordt sterk
uitvergroot; bijvoorbeeld de persoon is niet meer in staat een gepaste afstand
te houden van de omgeving of belangrijke zaken van minder belangrijke te
onderscheiden. Soms vertelt de persoon tot in de allerkleinste details over
bepaalde gebeurtenissen. Het ritme van dag en nacht is compleet door de war. De
tijdsbeleving is volledig verstoord. Soms uit zich dit op een manier dat de
persoon niet meer als ´volwassene´ functioneert. Zijn gedrag wisselt dan tussen
het heden en het verleden; het reflectievermogen is weg. Ook lichamelijk
ervaart de persoon allerlei reacties die buitengewoon heftig kunnen zijn; een wisselende
ademhaling, sterke spierspanningen, wegkijken, in zichzelf gekeerd of juist
extreem extravert zijn. De persoon kan ook regressief gedrag vertonen waardoor
hij de huidige situatie associeert met een ervaring die zich veel eerder in het
leven heeft voorgedaan. Gevoelens van hopeloosheid, hulpeloosheid,
waardeloosheid en schuld naast geagiteerdheid staan het meest op de voorgrond. In zo’n crisissituatie is het voor iemand echt
te moeilijk om zijn volwassen positie te bewaren en veilig te stellen. Keer op
keer valt hij terug en blijkt het steeds moeizamer de spanningen te verwerken
en tot rust te komen. Zelfmoord of een poging daartoe kan dan soms als enige
uitweg worden ervaren. Het spreekt voor zich dat dit een uiterst ongezonde
manier is om een crisissituatie het hoofd te bieden.
Dit artikel is geplaatst in Hallo Weekblad op 21 februari jl.
Bron: Piet Weisfelt, Op weg naar gezondheid
Dit artikel is geplaatst in Hallo Weekblad op 21 februari jl.
Bron: Piet Weisfelt, Op weg naar gezondheid