La Verderol

Laatst las ik het boek: Eindelijk Thuis van Henri Nouwen (1932-1996). Zijn boek heb ik gebruikt als bron voor dit stukje, wat onlangs werd gepubliceerd in Hallo Weekblad. Het boek is een aanrader, niet alleen wordt het schilderij De terugkeer van de Verloren Zoon van Rembrandt prachtig beschreven; ook is het een aanrader voor iedereen die het leven wat dieper wil beschouwen. De komst van het eerste kind is voor ouders heel speciaal. In het begin zijn de ouders onzeker over hun omgang met het kind en wat ze het gaan leren; want bij alles wat het kind doet en leert is het voor de ouders de eerste keer. De meeste ouders koesteren hoge verwachtingen van het eerste kind; daarom wordt het buitengewoon aangemoedigd in zijn prestaties. Wanneer er een tweede kind komt zal het eerste kind de aandacht moeten delen met het tweede. Meestal is dat niet eenvoudig want de ouders zijn juist vertedert door de kleinste; ze voelen zich ook meer ervaren en ontspannen. Om aandacht terug te krijgen gaat h

Heb je wel eens het gevoel dat er een donkere wolk boven je hoofd hangt. Een soort van dreiging die je niet kunt thuisbrengen. Het is alsof je iedere keer weer door iets wordt geplaagd. Dergelijke gevoelens en gedachten ontstaan ogenschijnlijk willekeurig. Ze verschijnen in je leven en je komt er niet van los. Dikwijls gaat het om onafgemaakte zaken uit het verleden die nog niet verwerkt zijn. Door een simpele opmerking worden ze getriggerd en brengen gevoelens van eenzaamheid teweeg. Ergens in ons bewustzijn wordt iets aangeraakt en het is alsof er een deurtje wordt opengezet waaruit allerlei onrustgevoelens tevoorschijn komen. De meeste mensen zetten hun tanden op elkaar en willen zo’n deurtje beslist een harde knal geven zodat het weer sluit. In eerste instantie doen ze dit onbewust. Gevoelens van onbehaaglijkheid transformeren zich soms in een verkoudheid of een griepje. We voelen ons niet op ons gemak. De boodschap is: ‘kom niet te dicht bij, raak me niet aan’. Een verkoudheid

Een slordige opmerking of een afwijzende houding kunnen plotseling een pijnlijke plek raken. Een zwakke plek op de huid van de emoties. Meestal wordt een dergelijke plek aangeraakt door iemand die gevoelsmatig dichtbij staat. Een pijnplek is als een schaafwond die schrijnt en soms bloedt. Een pijnplek is feitelijk een overgevoeligheid die ooit ontstond doordat er een behoefte aan nabijheid of intimiteit herhaaldelijk werd genegeerd of weggewuifd. Hetgeen leidde tot een gevoel van verwaarlozing of verlatenheid. Verwaarlozing en verlatenheid zijn twee vormen van psychisch-emotionele verwonding die zich niet gemakkelijk laten genezen. In de relatie met de ander, in de ik-jij relatie, is de kans groot dat er zo nu en dan een pijnlijke plek wordt geraakt. Wanneer dat gebeurt, treedt er in de regel een kettingreactie op. Deze kettingreactie uit zich in lichamelijke pijn en vermoeidheid (hoofdpijn, buikpijn, rugpijn), gecombineerd met een psychisch zware stemming gekenmerkt door boosheid en

‘Ik denk, dus ik ben’ is de vertaling van het Franse 'Je pense, donc je suis' een uitspraak van René Descartes (1596-1650) de beroemde filosoof die met de zin het vermogen om te redeneren wilde bevatten. Volgens psychologisch onderzoek heeft ieder mens zo ongeveer 50.000 gedachten per dag. Het merendeel zijn dezelfde gedachten die we voortdurend of in allerlei varianten herhalen. Er zijn negatieve en positieve gedachten. Wanneer we vaak hetzelfde horen of dezelfde gedachte herhalen beginnen we dit te geloven. Beperkende gedachten kunnen op den duur een overtuiging worden waarbij we denken dat het altijd zo is geweest en altijd zo zal blijven. Om een voorbeeld te geven: ‘je trekt toch altijd aan het kortste eind.’ Wat klinkt als iemand die zich vaak het slachtoffer voelt van het een of ander. Een manier om de wirwar van je gedachten te ordenen is om de functie van je gedachten te onderzoeken. Met andere woorden onderzoeken of de gedachte positieve of negatieve groei bevordert

Wanneer we mannen vragen of ze vrienden hebben zegt een kwart ja. Bij vrouwen is dat tweederde. Op het sociale netwerk: Facebook is er nauwelijks verschil tussen mannen en vrouwen; in Nederland respectievelijk 51% tegenover 49%. Op Facebook blijkt het gemakkelijk een vriend te vinden. In korte zinnen worden vriendschappen gesloten en het is zelfs mogelijk vrienden van vrienden te worden. De groep groeit terwijl je online bent; jippie, weer een vriend erbij! Vrienden kunnen vrijelijk mededelingen op je ‘wall’ plaatsen, wat de vriendschappelijke uitwisseling vluchtig en luchtig maakt. Vrienden maken de meeste mensen tijdens hun school- of studietijd. Minder hechte vriendschappen ontstaan later op het werk. Alhoewel men beweert dat gezondheid en vrienden het belangrijkste in het leven zijn, is het juist niet eenvoudig vriendschappen te onderhouden en hebben zelfs vriendschappen te lijden onder natuurlijke vijanden. Want hoewel er oprecht goede bedoelingen in het spel zijn om vrienden t